Walki na froncie włoskim, przydzielenie do Artilerji - Armee - Warstetutte N=10 w Bartte do prawie końca wojny włosko-austriackiej. 29 XI wstąpienie do Armii Polskiej, do 10, a później do 37. p. p. Z. L. w Przemyślu. Walki w batalionach tego pułku m. in. w obronie Lwowa i Przemyśla, a następnie na Wołyniu i Polesiu.

II 1920 r. tyfus plamisty i leczenie szpitalne do przełomu V i VI 1920 r. W trakcie odwrotu znad Berczyny, wyznaczenie przez dowódcę kompanii, śp. Por. Markiela z małym oddziałem, jako straż tylna kompanii 3., koło Podkamienia (niedaleko wysoko–litewska). 29 VII 1920 r. wzięcie do niewoli bolszewickiej, po otoczeniu i napaści przez kawalerię i piechotę bolszewicką: walka wręcz, rany prawej ręki zadane bagnetem, rozbita kolbami głowa i klatka piersiowa. Katorżnicza praca przy wydobyciu węgla. Ucieczka. Powrót 21 V 1920 r. do służby wojskowej i pełnienie funkcji kancelaryjnych w 3. baonie w Łęczycy. Bezterminowy urlop od 24 XI 1921 r. Powrót do rodzinnego Jasionowa, powiat Brzozów. Choroby spowodowane walkami od 25 VIII 1914 roku, po wstąpieniu do Legionów Polskich – Legionu Wschodniego w Brzozowie: reumatyzm, utrata słuchu w lewym uchu, stały szum w głowie (ostrzały artyleryjskie), skrzywienie kręgosłupa, kołatanie serca, zimne poty, ciężki oddech. 27 II 1927 r. ślub z Anielą, z domu Pękala, założenie rodziny w Borysławiu. Praca w kopalniach nafty w Drohobyczu, Borysławiu. Powrót do rodzinnego Jasionowa. 3 V 1932 r. Odznaczenie Krzyżem Niepodległości za pracę w dziele odzyskania niepodległości. 23 VII 1934 r. wstąpienie do Koła „Trzeciaków” byłych żołnierzy 3 P.P. Legionów Polskich i 3 P.P. Legionów. Przesiedlenie na Ziemie Zachodnie, do Prudnika, w 1945 roku. Praca w charakterze księgowego i działalność w Ruchu Spółdzielczym. Ciągły brak zdrowia spowodowany walkami o niepodległość. Śmierć w wyniku udaru mózgu w prudnickim szpitalu. Osierocenie dwójki dzieci: Stanisławy i Kazimierza Kulczyckich.