1918 to rok odzyskania przez Polskę niepodległości. Antoni Kolus także miał w tym swój udział. Walczył w I wojnie światowej, aby móc żyć w wolnym kraju. Walczył dla obywateli, dla rodziny, ale przede wszystkim dla Ojczyzny. Po tym okresie w dziejach Polski powrócił do domu i jako 19-letni mężczyzna pracował w gospodarstwie. Cały czas interesował się sytuacją polityczną w kraju i na świecie i w razie konieczności, w każdej chwili był gotowy stawić czoła wrogowi. Udowodnił to biorąc udział w wojnie z bolszewikami w 1920 r.

Po powrocie z wojska wziął ślub i założył rodzinę. Przez kilkanaście lat był sołtysem Borków, a także wójtem gminy Mniów. 26 maja 1943 r. ok. godziny 6 został aresztowany. Żandarmi w obecności dzieci wymachiwali karabinami i krzyczeli. Przeszukiwali posiadłość w celu znalezienia ukrytych skrzynek z bronią lub pisemek konspiracyjnych. Podejrzane były dla nich nawet gołębie, które mogły przenosić meldunki i informacje polityczne. Związano Antoniemu ręce, a następnie pieszo poprowadzono do Mniowa. Tam oficer gestapo zadawał wiele pytań. Antoni jednak milczał. W żaden sposób nie dał się sprowokować ani wystraszyć. Mógł wyprzeć się wszystkiego i powiedzieć, że mocno żałuje. Lecz postąpiłby wbrew swym zasadom i wartościom. Na Raszówce, kiedy ustawiono aresztowanych w dwóch rzędach, podszedł do niego jeden z hitlerowców, złapał za ramię i przeprowadził do rzędu, który został przewieziony do Kielc. Tych, którzy zostali wrzucono do stodoły i spalono. W Kielcach pierwszą noc spędzili na zimnej, betonowej podłodze. Dopiero następnego dnia przewieziono ich do więzienia przy ul. Zamkowej. Tam rozkuto, pozwolono się umyć, dano po kromce chleba i kubku wody. A. Kolus od 25.06.1943 r. znajdował się w Auschwitz, gdzie wykonywano na nim badania pseudomedyczne. Przebywał na blokach: 16, 22, 33 i 27, posiadając numer 125573 aż do 28.10.1944 r. Później od 29.10.1944 r. do 13.02.1945 r. w Oranienburgu pod numerem 114401. A następnie w Mauthausen od 14.02.1945 r. posiadając numer 131196. A. Kolus był członkiem Związku Kombatantów i b. Więźniów Politycznych. Posiadał wojskowy stopień podporucznika Armii Krajowej. Jest on bohaterem Polski, ale przede wszystkim bohaterem rodziny. Był człowiekiem pobożnym, mądrym i honorowym. I mimo tego, że odszedł z tego świata, jakaś jego cząstka pozostała. Cegiełka wolnej Polski, którą dołożył, jest wśród nas. Antoni to wielki patriota, który był w stanie oddać wszystko, byleby jego potomkowie żyli w wolnym kraju.