Uczeń Gimnazjum im. Adama Mickiewicza w Warszawie. Był on aktywnym członkiem Drużyny Harcerskiej im. gen. Bema.

Jako dziewiętnastolatek wstąpił do wojska, by wziąć udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Został wysłany do Batalionu Mostowego w Modlinie. Za swoją odwagę i męstwo w czasie walk został skierowany do Szkoły Podchorążych Piechoty. Po jej ukończeniu przystąpił do Szkoły Podchorążych Saperów. Po ukończeniu szkoły rozpoczął służbę zawodową w batalionie mostowym w Modlinie, jako młodszy oficer kompanii. Brał on udział wraz z batalionem
w budowie i odbudowie mostów. W latach 1926-1932 służył w kompanii szkolnej, w piątym Pułku Saperów w Krakowie jako młodszy oficer. W latach trzydziestych został adiutantem dowódcy szóstego batalionu saperów w Brześciu. W 1930 roku podczas powodzi uratował dwie osoby tonące w Wiśle, za co został odznaczony medalem „Za ratowanie ginących”. Pod koniec lat trzydziestych służył w Krakowie na stanowisku zastępcy dowódcy piątym Batalionie Saperów w Krakowie. W czasie kampanii wrześniowej został dowódcą 55 batalionu saperów wchodzącego w skład Armii Kraków. Dowodzony przez niego 55 batalion saperów dobrze wykonał zadanie pod Baranowem, podczas przeprawy oddziałów Armii „Kraków” na prawy brzeg Wisły. Podczas okupacji był żołnierzem Armii Krajowej i działał pod pseudonimem Demin. Poległ w czasie Powstania Warszawskiego.